მეორე დღეს რათქმაუნდა არცერთმა არ გავიღვიძეთ ადრე. . . მე რომ გამეგვიძა მხოლოდ 10 საათი იყო. . . მინდოდა დემიც გამეღვიძებინა მაგრამ გადავიფიქრე : ) შევხედე და ისეთი საყვარელი იყო შემეცოდა :დ

მე წამოვწექი საწოლზე და ფიქრი დავიწყე. . . მინდა გაგაფრთხილოთ რომ ჩემი ფიქრები არც ისეთი მხიარული არ ყოფილა :(

უფალო ასე რატომ ვიტანჯები?? . . . რა დავაშავე . . . ? ჩემი ერთადერთი საყვარელი ადამინი დემია :* ჩემს თავზე მეტად მიყვარს, მაგრამ ძალიან განვიცდი როცა მე არ მაქვს იმის შესაძლებლობა მისავით მეც დავპატიჟო დემი ნაყინზე ან თუნდაც პიცაზე : (  რატომმ?? სადამდე უნდა მეხმარეოდეს? სადამდე უნდა მყიდულობდეს ათას რამეს? როდემდე მოუნდება მას ამის გაკეთება? როდემდე ვეყვარები? როდემდე ენდომება რომ ასეთი მეგობარი ჰყავდეს? როდემდე? ? ? როდემდე აიტანს ამ ყველაფერს? ყველაფერს ხომ აქვს დასასრული არა??? როდის მექნება ყველა ამ კითხვაზე პასუხი?? როდის ვიქნები მეც ისეთი თავისუფალი და დამოუკიდებელი როგორებიც ჩემი კლასელბი არიან? როდის შემეძლება საკუთარი თავის დაცვა თუნდაც ეშლისგან და არ ვიქნები დემიზე დამოკიდებული? მე ვიცი რომ დემი სიცოცხლის ბოლომდე მეყვარება მაგრამ როდემდე მოუნდება მას იყოს ჩემი მეგობარი?? ჩემი მშობლებიც ძალიან მეცოდებიან . . .მმათ არაფერი დაუშავებით მაგრამ ყველაფერს აკეთებენ რომ  მე კარგი მომავალი მქონდეს : ) მინდა მომეცეს საშვალება რომ მათ ეს ამაგი დავუფასო : ( გთხოოვ უფალოო !!! ეს ადამიანები ჩემთვის ბევრს ნიშნავენ  დამ მინდა რომ მთელი ცხოვრება მათთან ერთად ვიყო. . .

ამას ვფიქრობდი როცა დემის გამეღვიძა : ) მე ვერ გავიგე ფიქრებში ვიყავი წასული და უკნიდან მომეპარა და ჩემ საწოლში გადმოძვრა. . . ისე მაგრად ჩამეხუტა ლამის გამჭყლიტაა 



დემი: მიყვარხარ

მე: მეც ჩემო პრინცესა!

ასე ვიყავით რამდენიმე ხანს მერე დემი ადგა მეც ავდექი. . .ჩავიცვით და ქვემოთ ჩავედით : )

დრო ჯერ კიდევ იყო . . . ორ საათზე იყო ფლექსი ხოლო სკოლის ფერიის კონკურსი კი 5საათზე. . . 

ამიტომ მე და დემიმ გადავწყვიტეთ წიგნი წაგვეკითხა. . . ორრივე სტეფან მეიერის წიგნს ბინდს ვკითხულობდით. . . ძალაინ გაატაცებით ვკითხულობდით ორივე და არც კი შეგვიმჩნევია დრო როგორ გავიდა :დ

ბოლოს დემი გამოაღწია წიგნიდან და თავი როგორც იქნა მაღლა აწია . . . საათს რომ შეხედა პირველი საათი იყოო :დ

დემი: სელენა!!! ვაიმე რა სწრაფად გასულა დრო ჩქარა გავემზადოთ. . .

მე : ხო ახლავე

და წამოვხტი. . . უცბად ჩავიცვით

აი ასე იყო დემი

მე კი ასე:

სულ მალე სკოლაში აღმოვჩნდით : ) 

დემი: ხო არ ნერვიულობ?

სელენა: კაი რა რა არის სანერვიულო? :დ (გამეცინა მაგრამ ვაი რომ ძალიან განვიცდიდი და ძალიან მინდოდა გამარჯვება :*) 

მალე უამრავმა ბავშვმა მოიყარა თავი სკოლაში :დ

დირექტორი და სასწავლო ნაწილი გამოვიდნენ და ერთერთ კლასსზე მიგვითითეს სადაც უნდა შევსულიყავით! : )

მალე ყველა ამ კლასში შევედით და ჩვენ-ჩვენ მერხებთან დავსხედით : ) რათქმაუნდა ცალ-ცალკე : ( დემი კი გარეთ მოსაცდელში მელოდებოდა : *

მასწავლებლებმა წესები აგვიხნეს და დაგვირიგეს ჩვენ-ჩვნი ტესტები : )

არავის უკან ან გვერძე გახედვის საშუალება არ ჰქონდა : )

სულ დრო 40წუთი იყო : ) მე ყველაფერი დავწერე და გარეთ გავედი : )

დემი : რა ქენი სელ?

სელენა : რავი დემი ადვილები იყო და მემგონი კარგად დავწერე : )

დემი: ხო აქ სტენდია გამოკრული, რომ ვინც ბარრიერს გადალახავს მეორე ტურში გადავა, მეორე ტურში კი იგი დაწერს თემას და ასევე მოსასმენ მასალას, ხოლო მესამე ტურში კი გაივლის უცხოელებთან გასაუბრებას : )მესამე tურის ბოლოს კი აირჩევა ბავშვები თუ ვინ წავა საზგვარგარეთ : )

მე: ეჰ დემი ნეტა მეორე ტურში თუ მაინც მოვხვდები :დ

დემი :მე დარწმუნებული ვარ რომ მოხვდები : )არ შემეკამათო! 

მე ვაპირებდი მეთქვა რამე მაგრამ გადავიფიქრე :*

ჩვენ გავისეირნეთ. . .ინტერნეტ კაფეში მოგვინდა შესვლა და იქაც შევბოდიალდით. . .ბოლოს სამ საათზე დემიმ გადაწყვიტა სალონში წასულიყო და თმები და ლაქი გააეკეთებინა :) 

მეც წავყევი. . .სულ მალე ყველეფერს მოვრჩით. . .

დემიმ თავისი ახალი კაბა ჩაიცვა . . . ულამაზესი იყო :* ნამდვილი პრინცესა
უამრავი ფოტო გადავუღე აი ნახეთ :* 

მე: დემი დარწმუნებული ვარ შენზე ლამაზი არავინ არ იქნება : )

დემი: უფ კაი ერთი :დ მაგასაც ვნახავთ 

ამჯერად დემი მე წავიყვანე ოღონდ დემის მანქანით რათქმაუნდა :დ

სკოლაში როცა მივედით უამრავი ბიჭი იყო მოგროვებული რათქმაუნდა ისინი არ მონაწილეობდნენ ფერიების კონკურსში მაგრამ იცით ალბათ ბიჭების ამბავი, ლამაზი გოგების ნახვა უნდოდათ. . .

მე და დემიმ უხმოდ ჩავუარედ ბიჭების ,,სასტავს”, ორივე ვხვდებოდით რომ მზერა ჩვენზე იყო მოპყრობილი :დ მაგრამ არ შევიმჩნიეთ :დ

სკოლაში რომ  შევედით ორი საათი ხდებოდა :დ

ეშლიმ დააგვიანა და ნეტა გენახათ რას გავდა :დ :დ

აი მისი ფოტოც :დ

მალევე დაიწყო კონკურსი :დ

ყველა მონაწილე შევიდა. . . მე რათქმაუნდა გარეთ ველოდებოდი დემის :დ

როგორც გავიგე თურმე ფერიები მოდების ჩვენებაზე გამოდიოდნენ და მათ როგორც ტანისამოსით ასევე ტანითაც აფასებდნენ : )

ორი საათი ველოდებოდი დემის და როგორც იქნა გამოვიდა :დ

უსიტყვოდ გამოვედით სკოლიდან . . .

მანქანაში ჩავჯექით და სახლისკენ გავემართეთ

მე: რა ქენი დემი??? 

დემი: რავი არამგონია რამე გამოვიდეს : ( 

მე: კაი რა ნუ იცი შენ ეგრე :დ მეც ხო ვიყავი იქ და შენ ყველზე საყვარელი და ლამაზი იყავი : ) ) ყველასგან გამორჩეული : )

დემი: მადლობა მაგრამ ნუ ხარ შენ მატყუარა :დ

მე : სულაც არა რაც სიმართლეა მე იმას ვამბობ :ხ და ნუ მაბრაზებბბ!!!

დემი: კაი ხო რაც არის ეგ არის :დ