ახალი პერსონაჟი: ალექს სტრონი
თავი მეორე –კიდევ შევხვდებით ანა... სახლში მისვლა არ მინდოდა,თან მიკვირდა ვინ იყო ელენა სინამდვილეში,მასთან რაღაც ისეთი მაკავშირებდა რაც გულს არ სწყდებოდა,ერთი წამით არ გამნელებია ფიქრები მასზე და რაღაც ამოუცნობი გრძნობა,რომელიც განსხვავდებოდა ყველასა და ყველაფერისგან,ამ რაღაც სიცარიელე ვიგრძენი და უცებ ჩემი ჩანთა გაიხა, წიგნები კი სულ გადმოვარდა და ძირს დაიყარა...თან იქ იმდენი ხალხი იყო ყველა თავისთვის იცინოდა,როდესაც წიგნების ასაღებად დავიხარე,ვიღაც შემეხო ხელებზე –დაგეხმარები გოგონა, შეიძლება? –არა იყოს მე თვითონ –რატომ ამაში ხომ ცუდი არაფერია... –კარგი...და აღარ შევეწინააღმრდეგე (ის ბიჭი იყო ლამაზი,მაღალი და ცისფერთვალება,მისი გამოხედვა სინათლეს აწვდენდა ჩემს ბნელ გულში,რაღაც კეთილ მზერას ასხივებდა) –აი დავამთავრეთ და თქვენი სახელი შეიძლება? –არა –რატომ,მე ალექსი ვარ –არა თქო ვერ გაიგეე? –კარგი დამშვიდდი აღარ გკითხავ...წამო გინდა ბანანზე დავჯდეთ –არააა,მეშინია –ნუ გეშინია არაფერია –არ მინდა,მირჩევნია აქ ვიყო –წამო წამო,ხელები მაგრად ჩამჭიდე და მომეხვიე,დამიჯერე არაფერი მოგივა –ოოო არა –კი –არაა –კი მაგრამ ვინ დაგაცადა,ხელში ამიყვანა და ძალით შემათრია წყალში,იქამდეც მიმიყვანა და ფულიც გადაიხადა –აბა რას იტყვი,ფულს უკან არ დამიბრუნებენ და რა გინდა ბოროტება ჩაიდინო –ალეეექს,,,ოო კარგი მაგრამ არც გიცნობ –მერე შეგიძლია გამიცნო –სხვა რა გზაა,მე ანა ვარ 16 წლის –აა და როდის გახდი 16 წლის? –დღეს –აჰაა... ძალიან გამიკვირდა როდესაც მან არ მომილოცა –ალბათ დღეს დიდი წვეულება გექნება ხო? –არა,არავის ახსოვს ჩემი დაბადების დღე ერთის გარდა –და ის ერთი ვინ არის? –ეგ რომ ვიცოდე –კარგი,,,წამოდი თორე წავლენ უჩვენოდ და წავედით,ალექს ხელები მაგრად შემოვხვიე და მივეკარი,მართალია ეს არ მინდოდა მაგრამ,ძალიან მეშინოდა და სხვა გზა არ იყო...ბანანზე კარგი იყო,ბოლოს ვფიქრობდი ხელს მაგრად ჩავჭიდებ და არ გადავვარდები თქო,მაგრამ სანამ ეს გავაკეთე უკვე წყალში ვიყავი,მაგრამ მე და ალექსი ერთმანეთზე გადავებით წყლიდან გამოვედით და სულ სველები –წამო ანა დ ნაყინი ვჭამოთ –არ მინდა ალე ,ძალიან შეგაწუხებ –კარგი რა შეწუხებაა,წამო მოკლედ ამ ცანცარ–ცანცარში მოსაღამოვდა და სახლში დაბრუნების დრო იყო –ალე,უნდა წავიდე –კარგი იმედია კიდევ შევხვდებით –კარგად ალექს –კარგად ანა სახლში ვერაფერს მიხვდნენ რადგან ელენას მოცემული ფული მივიტანე,არაფერი მიმეცადინია და არც დავწოლილვარ,ვფიქრობდი...იმ დღეს ორი კეთილი ადამიანი გავიცანი,რაღაც მაინც კარგი იყო ამ დაბადების დღეში,როდესაც ლოგინისკენ წავედი გავიგონე ხმა –ანა,ანა...ვიღაც ჩურჩულებდა –ვინ ხარ?მეც ვკითხე ხმადაბლა –დაგავიწყდი უკვე?:| ალექსი ვარ –ალექს აქ რა გინდა? –გეგონა დაბადების დღეს არ მოგილოცავდი? –მოდი ფანჯარასთან მეც მივედი და მან ვარსკვლავის ფორმის საყურე მომცა –შენ მართლაც მას გავხარ,,"ზღვის ვარსკვლავს" –ალექს რა საყვარელი ხარ –მადლობა ახლა წამო გავისეირნოთ –ახლაა? –ხო რა იყო,ყველას ძინავს,და ზღვაზეც არავინაა –კარგი დაიცადე ტანსაცმელი გამოვიცვალე და მას გავყევი
კარგიაა? კიდევ გავაგრძელო?
|