–გეგონა რომ ამ დღეს ჩვეულებრივად გავატარებდი?შენთან ვერ მოვედი ვიცოდი არ მიმიღებდი ამიტომ აქ მოსვლა ვამჯობინე თან ვიცოდი რომ აქ მოხვიდოდი
–ხო მაგრამ მია?
–მიას გამოვეპარე,ალბათ ახლა გადარევას იქნება მისული მაგრამ ვერ მომაგნებს–და ორივემ სიცილი დავიწყეთ
–ოხ ალე
–და შენ ნაწყენი აღარ ხარ?
–რატო უნდა ვიყო?
–ეგ შენ უფრო კარგად იცი
–ააა ხო...ალექს მე ყველაფერი გავიგე,სიმართლე რაც შენც უნდა გაიგო
–რა სიმართლე?–მას ყველაფერი მოვუყევი ის ძალიან მედნიერი იყო რომ ის მისი შვილი არ იყო,და მიაც არ ყოფილა ორსულად
–მია რომ კარგი ადამიანი არ იყო ვიცოდი მაგრამ აქამდე თუ შეეძლო შეტოპვა არ მეგონა
–ხოო,ალბათ კარგათ იყავით იქ ერთად
–არა არა ანა,ასე არ არის
–რატომ ცოლ–ქმარი ხართ
–არა მე ის არ მომიყვანია ცოლად,მე ის არ მიყვარს მე შენ მიყვარხარ ანა გაიგე ეს... " მე შენ მიყვარხარ"
–მეც მიყვარხარ
–ხოდა მაშინ შეგვიძლია ერთად ვიყოთ სამუდამოდ
–ასე ადვილად არ არის ყველაფერი
–რაღას ვუცადოთ?
–მე რაღაც მაქვს შესასრულებელი
–რა?
–კერიმ სიკვდილის წინ დამიბარა რომ მიასთვის მიმეხედა და მისთვის თვალი ამეხილა,მას სჯეროდა ჩემი და იმედებს ვერ გავუცრუებ
–ოხ ღმერთო ჩემო,შენ მაინც არ იცნობდე მას ხომ იცი მისი გამოსწორება შეუძლებელია
–არა შეუძლებელი არაფერია
–კარგი და როგორ აპირებ ამ ყველაფრის გაკეთებას?
–ჯერ არაფერი არ ვიცი
–კარგი ახლა არ მინდა ამის განხილვა,მინდა გითხრა რომ ძალიან მომენატრე და ერთი კოცნა არ მეკუთვნის?
–კი ოღონდ ლოყაზე
–კარგი,მოდი რა ჩამეხუტე
–ხოოო...
–რა ხო?
–არაფერი არა თქო
–რატო?
–მაგას მოპოვება სჭირდება
–და მაინც როგორ უნდა მოვიპოვო
–დამიჭირე
–აუ ანაა
–კოცნა გინდა? დამიჭირე
–ხოო მაინც დაგეწევი
–ვერ დამეწევი
დიდი ხანი ვირბინეთ და ბოლოს რომ დავიღალე ზღვის ნაპირას დავეცი,ალექსი კიდე მეძებდა
–ანააააა
ხმას არ ვცემდი,მინდოდა მეწვალებინა
–ანაააა
მაგრამ მალევე მომაგნო
–გოგო ამდენი ხანი რო გეძახი სად ხარ?
–აქ ვერ მხედავ?
–კი
–ესე იგი აქ ვარ
–შენ არაფერი გამოგასწორებს
–ოხ ეს რა მითხარი,ახალი გეთქვა რამე
–და ეხლა მაინც არ მაკოცებ?
–არა შენ ვერ დამიჭირე
–კარგი რა
–ასეთი ვარ და ამიტანე
–გიტან
–კიდევ ამიტანე
–ოოო ეხლა მაკოცე თორე წავალ
–წადი
–წავალ
–შენ კიდე აქ ხარ?
–მივდივარ ხო
მართლაც წავიდა მაგრამ მას კარგად ვიცნობ ვიცოდი მაინც დაბრუნდებოდა და აღარ მოვაბრუნე,როგორც ვფიქრობდი ცოტა ხანში უკან მობრუნდა
–აუუ,ანა ერთი კოცნა რა მოგივა
–კარგი მოდი ხო
და მართლაც ვაკოცე,მას ისეთი თბილი ლოყა ჰქონდა,ათასჯერ რომ მეკოცნა არ დავიღლებოდი
–ვაიმე ანა
–რა იყო არ მოგეწონა?
–არა პირიქით,კიდევ ერთი არა?
–არა
–კაი ხო შენ მაინც ვერ გადაგათქმევინებ და
–აუ უკვე აცივდა წამო დღეს ჩემთან დარჩი
–აბა სხვგან კი არ მივდიოდი
–და იქნება არ გეპატიჟებოდი
–რა სახლში არ შემომიშვებდი?
–კი როგორ არა ბოთე
მალე სახლში შევედი,არ მინდოდა ელენა გამეღვიძებინა და ოთახებში ფრთხილად დავდიოდი...ალექსს ლოგინი გავუშალე და მეც ჩემს ოთახში დავბრუნდი...უზომოდ ბედნიერი ვიყავი,ყველაფერი კარგად მიდიოდა,მაგრამ კერიდთვის მიცემული სიტყვა არ მასვენებდა,არ ვიცოდი რა უნდა გამეკეთებინა...ღამით ვერ მოვისვენე და წამოვდექი,ალექსს საყვარლად ეძინდა დავხედე და ლოყაზე ვაკოცე,ისეთი სახე მიიღო თითქოს ესიამოვნაო და ისევ დაიძინა,მალე ჩემს ოთახშიც დავბრუნდი და დავიძინე,დილით დედას ყვრილი მაღვიძებს
–ანააა,ეს მოჩვენებაა?შეხედე
გარეთ გავედი,თურმე ელენა ალექსის დანახვაზე აყვირდა,მე და ალე სიცილით ვიგუდებოდით დედა კი გაკვირვებული გვიყრებდა
–დამშვიდდი დე,არაა მოჩვენება მართლა ალეა
–დაიცა,დაიცა როგორ?
ელენას ყველაფერი ავუხსენი
–ხომ გეუბნებოდი შვილო ერთად იქნებით თქო
–ხო დედა...
–აჰაააა,ესენი ნახე რა,..............
155
463
6
