უცბად ქარმა კიდევ უფრო დაუბერა და ელენას ოთახიდან რაღაც ფურცლები გადმოვარდა რომელიც ჩემს ხელებზე დაეცა და წიგნივით გადაიშალა მეც დავიწყე მისი კითხვა.... "ძვირფასო დღიურო დღეს ანამ ყველაფერი გაიგო და წავიდა,ალბათ აღარასდროს დაბრუნდება და მაპატიებს,ვიცი რომ ჩემი ბრალია და არ უნდა მმეტოვებინა სიღარიბის და უსახლ–კარობის გამო,რომ მას დედის სითბო სჭირდებოდა,მაგრამ შეცდომა დავუშვი და ამას უკვე ვეღარაფერი უშველის,მე დავკარგე იგი სამუდამოდ...ვინ იცის ახლა სად არის,როგორ სცივა,როგორ სჭირდება ჩემი ალერსი,ის ჯერ გამოუცდელია და ვჭირდები...მინდოდა პატიეა მეთხოვა მაგრამ არ მომისმინა ვიცი მასაც უნდა გავუგო,მაგრამ ხომ იცი რა მნიშველოვანია ის ჩემთვის,მთელი ცხოვრება მის ძებნას შევალიე,იმით ვცოცხლობდი რომ ერთ დღეს დავინახავდი და გულში ჩავიკრავდი,ვიპოვე მაგრამ ისევ დავკარგე,მის გარეშე ცხოვრება არ მინდა,ახლა რაღა უნდა ვქნა არ ვიცი...უნდა წავიდე უკვე დიდი ვარ მაგრამ ისევ პატარასავით დღიურში ვწერ,ხო უკვე დიდი ვარ დღეს 33 წლის გავხდი მაგრამ ვის ახსოვს...ძილინებისა"
გული ძალიან მეტკინა ამის წაკითხვის შემდეგ, –მას როგორ ვყავერბივარ მე კი მივაგდე და დაბადების დღეც ვერ მივულოცე –ანა ნახე კიდევ გაქვს დრო თორმეტ საათამდე ორი წუთიღა დარჩა –მართალია ალექს,ჩემი ჭკვიანი ბიჭი–გავმხიარულდი და სახლის კარები შევაღე –დედა გილოცავ დაბადების დღეს,დედა მიყვარხარ,დედაა ამ დროს ოთახიდან გამოვარდა და გულში ჩამიკრა –შვილო საიდან გაიგე ჩემო ლამაზო –დედა შენი ოთახის ფანჯარასთან ვიჯექით და იქიდან შენი დღიური გადმოვარდა –ჩემი დღიურიი? ოხ ღმერთო ჩემო –არა დედა კარგია რომ გადმოვარდა ყველაფერი წავიკითხე და ბოდიში მინდა მოგიხადო –არა ანა ბოდიში მე უნდა მოგიხადო...მაპატიე პატარა ვიყავი და –დედა არაფრის ახსნა არ არის საჭირო ახლა უკვე აღარსოდეს მიგატოვებ –მეც ჩემო პატარა,არსად გაგიშვებ...ვიჯექითო და ვის გულისხმობდი? –ალეექს შემო –ალექსი? –დიახ,ქალბატონო ელენა მე ვარ მას ყველაფერი მოვუყევით ჩვენს შესახებ და ისიც ბედნიერი იყო,რომ ასეთებს გვხედავდა –რა კარგი წყვილი ხართ ლამაზებო დედას ალექსი ძალიან მოეწონა და ბედნიერი იყო როცა იცოდა რომ ის არაფერს დამიშავებდა და საიმედო ხელში ვიყავი...იმ დღეს იქ დავრჩი და რადგან ღამე იყო ალეც ჩვენთან დარჩა დილით კი პლაჟზე გავისეირნეთ –ანა როგორ მენატრებოდი რომ იცოდე –ალექს რა საყვარელი ხარ –წამო ზღვაში შევიდეთ –არა ალე მეშინია –რისი გეშინი მე ხომ აქ ვარ –შენც არ მყავდე რა –არ წამოხვალ? –არა –ნებითა შენითა,ძალითა ჩემითა–ამ დროს კი ხელში ამიყვანა –ალეექს,რას აკეთებ დამსვი დროზე –არა ცუდად გრძნობ თავს? –არა –მაშინ იყავი ეგრე–წყალშიც შევედით და ხელს არ მიშვებდა ჩემი ძღვის ვარსკვლავი არ დამეხრჩოსო არადა ძალიან კარგად ვიცოდი ცურვა მოკლედ იმ დღემ ძალიან კარგად ჩაიარა და მეორე დილით სახლში კაკუნის ხმა იყო –დედა მე გავაღებ კარები გავაღე და პირი ღია დამრჩა –შეეენ? –ხო მე ვარ *******
| 
155
463
6
