მოკლედ ვამბობთ უამრავს მეგობრობაზე,მაგრამ არა იმას რისი თქმაც გვინდა,არა იმას რასაც ვგრძნობთ გულის სიღრმეში,
და რა მინდოდა მეთქვა?
ყველა ფიქრობდა...და იცი რაზე???
სანამ გაძლებდნენ ამ ქვეყნად ასე,
უმეგობროდ და ფიქრებით სავსე...
მეგობრობაა ცხოვრების გზაზე.
ყველა ოცნებით ,სიკეთით სავსე,
მე შემიძლია ვარსკვლავებს გავცდე,
რადგან შენ მყავხარ ამ ქვეყანაზე....
მე მაინც არ მყავს მეგობარი,მეგობარი ოღონდ "ნამდვილი",ალბათ ასაკის გამო იოლად ვენდობი ადამიანებს რომლებიც მიყენებენ,უკვე ბევრი გამოვიარე და ვეღარ მომატყუებთ ასე ადვილად,ბრიყვი ვიყავი და იქნებ ვარ,მაგრამ ოდესღაც ბრიყვებიც იღვიძებენ იდუმალ სიზმრებიდან...
მუდამ იმაზე ვოცნებობდი ნეტავ ნამდვილი მეგობარი მყავდეს მეთქი,მიხაროდა მეგობარი მყავს მაგრამ სულ ტყუილად,ჯერ არ მივლია იმდენი ცხოვრების მოლიპულ გზაზე,რომ მეპოვნა ის ერთი განუმეორებელი მუხის ხე,რომელიც მუდამ დგას წარბშეუხრელად,ყოველთვის შენს გვერდით და გეხმარება...
მეგობრის უყოლობის გამო ყოველთვის მიყვარდა "წარმოსახვითი მეგობარი",აი მაგალითდ ის პატარაობაში ტელეფონზე რომ ველაპარაკებოდი...
ოდესაღც გავიზრდები და მეც მეყოლება ნამდვილი "წარმოსახვითი მეგობარი",ის ნამდვილი მეგობარი რომელსაც ეჭირება ჩემი ხელი ხელში და იგრძნობს ჩემს გულს,რომელიც იდგება ჩემთან ლხინშიც და არა მხოლოდ გასაჭირში,დამიჯერეთ არ მივალ ცამდე სანამ არ ვეტყვი ყველაფერს,სანამ არ გავუმხელ გულში შენახულ საგულდაგულოდ ჩამარხულ დარდს...
ზემოთ ხსენებული თემა ცოტახნის წინ დავწერე და ინტერნეტ სივრცეშიც არის გავრცელებული რამოდენიმე ბლოგსპოტზე და პირად უცოზზე
აი ეს კიდე მე და ჩემი გიჟი მეგობარი,რომელსაც შემიძლია ვენდო და გავუმხილო ყველაზე პირადულიც
ერთმანეთი ძალიან გვიყვარს და შეძლებისდაგვარად ვცდილობთ ბედნიერი წუთები ვაჩუქოთ ერთმანეთს,მაგრამ ხშირად ძალიან ხშირად ვჩხუბობთ,ზოგჯერ ისეთი ეგოისტები ვართ მაგრამ ყოველთვის ორ წუთში ვრიგდებით,ხშირად ჩხუბის თემა ერთიდაიგივეა...
და მაინც ერთმანეთის გარეშე გვიჭირს
ერთად ვართ ნამდვილები გიჟები და მოდებილოები
და ძაალიან გვიყვარს ერთმანეთის ცემა =D
155
463
6
